สำหรับดิฉัน วันที่ 28 ธันวาคม เป็นวันประวัติศาสตร์สำคัญวันหนึ่งของชาติไทย ที่สมควรเป็นวันหยุดราชการ ทั้งนี้เพราะเป็นวันคล้ายวันปราบดาภิเษกแห่งสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช ผู้ทรงสถาปนา”กรุงธนบุรีศรีมหาสมุทร” เป็นเมืองหลวงแห่งราชอาณาจักรธนบุรี หลังจากที่ทรงใช้วลาเพียง 7 เดือนในการกอบกู้เอกราชให้บ้านเมืองธำรงความเป็นไทยมาตราบเท่าทุกวันนี้

 

 

 

 

แม้กรุงธนบุรีเคยเป็นเมืองหลวงของไทยเพียง 15 ปี แต่ก็มีคำเรียกพระนามขององค์พระมหากษัตริย์ผู้ก่อตั้งนครหลวงแห่งนี้ว่า”สมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรี”ด้วย จึงสมควรให้เกียรติอนุรักษ์ชื่อ“กรุงธนบุรี”ไว้ในฐานะที่เคยเป็นชื่ออดีตเมืองหลวงของไทยไว้ด้วย

 

ในลักษณะใดลักษณะหนึ่ง เพราะประเด็นนี้มีความหมายต่อความรู้สึกของชาวฝั่งธนบุรี โดยเฉพาะชาวฝั่งธนฯดั้งเดิม ที่ต้องการดำรงอัตลักษณ์แห่งวิถีชีวิตที่สุขสบายภายใต้ร่มไม้ชายคลอง

 

 

 

 

 

ที่เคยใสสะอาดร่มรื่น และมีวิถีการพัฒนาที่แตกต่างจากฝั่งกรุงเทพฯ ช่วงที่ดิฉันลงพื้นที่คุยกับชาวบ้านฝั่งธนฯ เช่นย่านคลองบางประทุน แกนนำทุกคนเสนอเป็นเสียงเดียวกันว่า ต้องการแยกฝั่งธนบุรีออกมาเป็นการปกครองท้องถิ่นของตัวเอง อย่างน้อยก็เป็นแบบกรุงลอนดอน ที่มี Greater Londonและ Lesser London อย่างไรก็ตามเรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่และเป็นปัญหามาตั้งแต่ครั้งรวมจังหวัดพระนครกับจังหวัดธนบุรีเข้าด้วยกันในปี 2514-2515 โดยอำนาจของรัฐบาลคณะปฏิวัติยุคนั้น โดยไม่ฟังเสียงของพี่น้องชาวฝั่งธนฯจนมีปัญหาทางความรู้สึกที่ถูกด้อยความสำคัญเรื้อรังมากระทั่งถึงทุกวันนี้ ว่าฝั่งธนบุรีต้องกินน้ำใต้ศอกหรือเป็นแค่เมืองรองของกรุงเทพมหานครเท่านั้น

 

รสนา โตสิตระกูล

28 ธันวาคม 2564

วันสถาปนากรุงธนบุรีศรีมหาสมุทร